Kendimle Karşılaşmak
Şuan tam 3 yıl önceki ben ile karşılaştım bir defter yaprağımda. O zaman neler düşünüyormuşum ne kadar da tasasız ve gelecekten beklentileri olan biriymişim. Ama şuan o zamanki halimin tam tersiyim. Yalnız hissediyorum. aile bireylerimle hislerimi paylaşmak istemiyorum. Arkadaşlarım da henüz bana o güveni veremediler. Beni anlayabilecek yargılamadan sadece seçeneklerim konusunda bana yardım edebilecek asla doğru olduğunu düşündüğü şeye yönlendirmeye çalışmayacak kararlarıma saygı duyacak bu kararla ne kadar üzülsem bile yine de yanımda olacak birini istiyorum. Aslında herkesin de istediği bu biliyorum. Yani ben herkesin istediğinden farklı bir şey de istemiyorum. Özellikle şu sıralar üzerime çöken şeyden nefret ediyorum. Beni daha da yalnız hissetirip pesimist gözlerle bakmamı sağlıyor hayata. Etrafımdaki hareketleri yanlış anlıyormuşum gibi hissediyorum. 3 yıl önce salak bi duyguyla birilerine takıntılı olmuş bana şimdiki ben gülüyorum. Hatta belki biraz da acıyorum çünkü dışardan ba