Yine kafamı toplayamıyorum. Ve bildiğim en iyi şeyi yapacağım. Yazacağım. Çünkü yarın ortalıkta "şapşal şapşal" dolaşıp dişlerimi dilimin arasına sıkıştırıp sırıttığımda bir nedeni olacak. İyi ki var. Hep olabilir bence. İşte böyle anlarla dolu koca bir hayat, gidilecek çok uzun yol var önümüzde. Beraber veya ayrı ayrı. Bu uzun yolda......Bir saniye.

Sadede gelmeliyim.

AŞK YENIDEN AKDENIZIN TUZU GIBI AŞK YENIDEN RUZGARLI BIR AKŞAM VAKTI AŞK YENIDEN KARANLİKTA BIR GÜL AÇARKEN.
Gözlerim doluyor aşkının şiddetinden kendimden geçiyorum. Yıldızlar tutuşurken gecelerin şehvetinden kendimden geçiyorum... }
işte böyle bir şey. Sorun mu desem sonum mu desem "SONUNDA !" mi desem bilemiyorum.

Ama içimde yeniden huzur, içimde yeniden mutluluk hissi olması harika.

İŞTE SEVGI.

Önceden neden haykıramıyordum böylesine?

Sorun şuydu: konunun aşka gelip kötü bir hal almasından korkuyordum. -duk. Şimdi mutluyuz. Konuştuk anlaştık. Artık bana aşık. Hayır tabi ki. Böyle olsaydı her şey yalan olurdu. Hiç "ZOR" olmazdı. Beni geçiştirecek duruma gelmesini ister miydim?

Biz böyle iyiyiz ama. Dimi? Diye gergince soruşudur beni ona sıkı sıkı bağlayan. Sana "sadece sevmek, sevilmek istiyorum. Bunun sonu üzücü olmamalı. Ben seni üzmem, üzemem. Senin de beni üzmen ancak tek şekilde olur. Gidersin, susarsın, gelmezsin, gelsen de sormazsın. Ve bunun olmayacağını anladım zaten." Dediğimde kesin bir ifadeyle "olmayacak." demen, her şeyin büyülü olduğunu gösteriyor.

Ve tek istediğim onun yanında bulduğum huzuru kaybetmemek. Gözüm doldu bi sn.

Ig.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yakınmalara Geldim

Eğer üniversite öğrencisi iseniz - ki ben öyleyim bilmeyenlere duyurulur - bazı şeyler zor gelir. Mesela tam şuan bunu yazarken kütüphanede oturuyorum. Canım hiç ders çalışmak istemiyor. E o zaman kütüphanede işim ne, gidip hemen kapının önündeki kafede takılsam ya?! Ama işlerin sonradan zora girmesini istemiyorum. Hazırlanmam gereken bir sunumum, yazmam gereken bir raporum ve bir de hastalık hikayesi var. Tam da bunlar zor gelen şeyler.Okula biraz bile gitmiş olan herkesin anlayacağı bir şey yani. ÖDEV. Önümde bilgisayarım, arkamda binlerce yeni dünya varken.. Ödev pek de çekici gelmiyor açıkçası. Önceki gün 4 saat kadar oturup çalıştığımı hatırlayınca şuan bile sıkılıyorum. Acaba o zaman nasıl sıkılmadım. Belki de araştırma yapmak o gün için heyecanlı gelmiştir. Ama şuan hiç de öyle hissettirdiğini söyleyemem. Başta iki hafta sonraya olan ödevim için biraz heyecanlanmış olabilirim ama hala aynı heyecanı taşıdığımı söyleyemem. Hem param da bitiyor. Param bitince ben mutsuz oluyorm
Devamı
Şu anda ders dinlemem veya ders çalışmam gerek, farkındayım. Ama durup düşünmekten kendimi alamıyorum. Hatta düşünmek yetmiyor ve yazmak ihtiyacım var. Ve paylaşmak. Önümüzdeki günlerde çok içten çok dürüst yazacağım konular var. Hepinizden nefret ediyorum. Görüşeceğiz.
Devamı

Başlıklarda iyi değilim biliyorsun...

18 Sept 2016, 4:22:31 Merhaba!!! Bu selamın bende farklı bir yeri var, bilip bilmediğinden pek emin değilim, ama olsun. Bu sözlerim sana, sadece sana olacak. Uzun zamandır sana, uzakmışız gibi hissediyorum diyordum ya hani, burda bir kez daha onu söyleyeceğim. Hayır, hayır. Öyle yapma. Burada neden öyle hissettiğimi açıklayacağım. Sen her ne kadar 'Hayıırr!' desen de aslında biraz öyle olduğunun farkındasın. Sadece kabul etmek istemiyorsun sanırım. Ama biliyorsun ki, bazı şeyleri kabul etmen gerek. Aynı yer çekimi ivmesini 10N olarak kabul ettiğin gibi. Bana pis sayısalcı, fizikten örnekler veriyorsun diyebilirsin. Ama benim ne kadar sayısalcı, ne kadar eşit ağırlıkçı, ne kadar sözelci, ne kadar da dilci olduğumu en iyi sen bilirsin... Bak, gördün mü? Konudan sapıyorum yine. Sadede geliyorum.. Uzaklaştık diyordum. Çünkü öyle... Let me explain. Bilirsin ki ben öyle çok kolay bir insan değilimdir. Bu zorluğun sebebi tabi ki de benim. Bunu biliyorum. Kimseyi kol
Devamı